Χειρουργική Αντιμετώπιση της επιληψίας

​

Η χειρουργική αντιμετώπιση της επιληψίας περιλαμβάνει 1) τις παρεμβάσεις όπου αφαιρούμε τμήματα του εγκεφάλου και 2) άλλες όπου δεν γίνεται κάποια εξαίρεση.

Στην πρώτη περίπτωση γίνεται αφαίρεση της επιληπτογόνου ζώνης με σύγχρονες μικροχειρουργικές τεχνικές. Μια κλασική τέτοια παρέμβαση είναι η πρόσθια κροταφική λοβεκτομή σε περίπτωση φαρμακοανθεκτικής κροταφικής επιληψίας. Επίσης στην εκλεκτική αμυγδαλοϊπποκαμπεκτομή αφαιρείται ο ιππόκμαπος και η αμυγδαλή χωρίς να αφαιρείται τμήμα του φλοιού του κροταφικού λοβού.

Στα προηγούμενα χρόνια, σε περιπτωσεις εξωκροταφικής επιληψίας, γινόταν αφαίρεση ενός λοβού του εγκεφάλου (λοβεκτομή) ενώ σήμερα, με την πρόοδο των μεθόδων προεγχειρητικής διάγνωσης, προτιμάται η εξαίρεση της επιληπτογόνου εστίας (lesionectomy). Κλασική περίπτωση είναι η αφαίρεση μιας φλοιϊκής δυσπλασίας. Ασθενείς με μεγάλης έκτασης βλάβες που αφορούν ένα ημισφαιριο (π.χ. εγκεφαλίτιίδα Rasmussen) είναι υποψήφιοι για λειτουργική ημισφαιροτομή.

​

Στη δεύτερη κατηγορία παρεμβάσεων χρησιμοποιούνται μέθοδοι α) διαχωρισμού συνδέσεων (disconnection), β) διέγερσης (stimulation) ή γ) καταστροφής. Τέτοιες είναι α) multiple subpial transections, διατομή μεσολοβίου, β) διεγέρτης πνευμονογαστρικού, DBS και γ)  radio frequency thermocoagulation (RFTC), laser induced thermocoagulation (LITT), stereotactic radiosurgery (SRS). Οι παρεμβάσεις αυτές είναι ελάχιστα επεμβατικές.

‍